წარჩეს ციხის გალავანი ქედის რელიეფს მიჰყვება, ამიტომ მისი გეგმა უწესო ფორმის ელიფსურია. როგორც ცნობილია ციხის სამხრეთის ნაწილის გალავანი კლდის პირს მიუყვებოდა, ამიტომაც მას ძირი გამოეცალა და ჩამოიშალა. დაახლოებით იმავე სურათს ვხვდებით აღმოსავლეთითაც. რაც შეეხება ჩრდილოეთ ნაწილს, ეს ერთადერთი მხარეა, სადაც ციხის გალავანი 7-8 მეტრამდეა შემორჩენილი.

სოხუმი იყო ურთიერთობები - ასე იტყვიან ხოლმე, „ამრა“ კი, ადგილი, სადაც ეს ურთიერთობები ყალიბდებოდა და ვითარდებოდა. „ამრას“ მდებარეობაც ხელსაყრელი იყო შემოქმედებითი ურთიერთობებისთვის. აქედან ქალაქი ხელისგულზე მოჩანდა და ირგვლივ ზღვა და ზღვაში მიმოფანტული ხომალდები და აფრიანი ნავები.

პროექტის მიზანია დამოუკიდებელი და თავისუფალი მედიის ხელშეწყობა. ყირგიზეთის მედია ასევე გაეცნო ქართული მედიის განვითარების ეტაპებს დამოუკიდებლობის მოპოვების შემდეგ. უცხოელ კოლეგებს პროექტის ფარგლებში გაეცნო ორგანიზაცია ICA, სადაც ცენტრის წარმომადგენელმა ნანა კიკალიამ ორგანიზაციის სტრატეგიასა და მიმდინარე პროექტებზე ისაუბრა.

სასტუმროს ბაღიც განსაკუთრებული ჰქონდა ულამაზესი ყვავილებითა და ეგზოტიკური მცენარეებით დამშვენებული. აქ შეხვდებოდით გიგანტურ აგავებს, არაუკარიებს, ფორთხოლის ხეებსა და ტროპიკული ფლორის სხვადასხვა სახეობას.

ანუხვის ეკლესია თავისი შემავალი ნაწილებით წარმოადგენდა მნიშვნელოვან ძეგლს, როგორც არქიტექტურული ასევე შინაარსობრივი თვალსაზრისით, რაც მნიშვნელოვანია იგი თანადროული თუ სხვა პერიოდის ტაძრების მსგავსად ერთგვარად, ერთიანი საქართველოს ასახვაცაა, რომელშიც ვხვდებით დეტალების სიმრავლეს, საქართველოს სხვადასხვა კუთხეებიდან.

ქართველისა და ვაზის მაღალკულტურული ურთიერთობის ხაზგასასმელად ერთი დიდებული მაგალითიც კი კმარა, სადაც ქართველი მეფე, დემეტრე პირველი, ღვთისმშობელს ასე მიმართავს: „შენ ხარ ვენახი“.

ილორის ეკლესია არაერთხელ გამხდარა ქართველი თუ უცხოელი მკვლევრების ინტერესის ობიექტი, თავიანთ ნაშრომებში ისინი ტაძრის გამორჩეულ ხასიათსა და მის უნიკალურობაზე წერდნენ.

მხატვარ ქეთევან დავლიანიძეს, რომლის შემოქმედებაში მრავლად ვნახავთ აფხაზეთისთვის მიძღვნილ ნახატებს, ტკბილი მოგონება აკავშირებს აფხაზეთთან. პატარა ქეთის ყოველ ზაფხულს მეზობლებისთვის აფხაზეთიდან შავი ზღვის წყალი ჩამოჰქონდა...

ის, რომ აფხაზეთი საქართველოა და ჩვენ დავბრუნდებით უკვე მარსზეც იციან და ამის შესახებ მათ გიორგი ჯახაიამ ამცნო. გიორგის ბევრი მოგონება და ძალიან ცოტა ნივთი აქვს აფხაზეთიდან, რომელთა შორის რელიკვიად ქცეული ბებიას კოვზებია თუთიყუშებით.

ჩვენი მომდევნო ისტორიები ნათია ფანჯიკიძეს და ალასანიების ოჯახს ეკუთვნის - სოხუმის სანაპიროს ფერადი კენჭები მას მამისგან სახსოვრად და და მამია ალასანია.

27 სექტემბერთან დაკავშირებული ისტორიის გმირი თამუნა ნიკოლაძეა. მსახიობს განსაკუთრებული ნივთი და მოგონებები აკავშირებს აფხაზეთთან.

ჩვენი მომდევნო ისტორია, რომელიც აფხაზეთს უკავშირდება და და წარმოადგენს მნიშვნელოვან კავშირს მასთან, მაია ჯაბუას და სოხუმში მუსიკალურ ტურნეს უკავშირდება „მზიურის“ გოგოებთან ერთად.

მერაბ შარიქაძე ე.წ. „ბრიხალოვკაზე გვიყვება“ - აფხაზეთის საზოგადოების სოციალურ სივრცეზე, სადაც იკრიბებოდნენ აფხაზები, ქართველები, ბერძნები, უკრაინელები და სხვა ეროვნების ხალხი.

ამ ისტორიის გმირი ნოდარ დუმბაძის შვილია. ქეთი დუმბაძე იხსენებს გულრიფშს, მამას და აფხაზეთში გატარებულ ზღაპრულ ბავშვობას. 27 სექტემბერთან დაკავშირებით, ჩვენ მოვიძიეთ ისტორიები და ნივთები, რომლებიც წარმოადგენენ მნიშვნელოვან კავშირს აფხაზეთთან.

გალის რაიონში, სოფელ ჩხორთოლში, საინტერესო არქიტექტურის ეკლესიას ვაწყდებით, რომლის საძირკველიც XI საუკუნით არის დათარიღებული, ტაძარს ასევე შემორჩა შვერილი აფსიდი. ხოლო მასზე ტაძრის ხელახლა დაშენება XVIII-XIX საუკუნეებში მოხდა.