სასტუმროს ბაღიც განსაკუთრებული ჰქონდა ულამაზესი ყვავილებითა და ეგზოტიკური მცენარეებით დამშვენებული. აქ შეხვდებოდით გიგანტურ აგავებს, არაუკარიებს, ფორთხოლის ხეებსა და ტროპიკული ფლორის სხვადასხვა სახეობას.

ანუხვის ეკლესია თავისი შემავალი ნაწილებით წარმოადგენდა მნიშვნელოვან ძეგლს, როგორც არქიტექტურული ასევე შინაარსობრივი თვალსაზრისით, რაც მნიშვნელოვანია იგი თანადროული თუ სხვა პერიოდის ტაძრების მსგავსად ერთგვარად, ერთიანი საქართველოს ასახვაცაა, რომელშიც ვხვდებით დეტალების სიმრავლეს, საქართველოს სხვადასხვა კუთხეებიდან.

ქართველისა და ვაზის მაღალკულტურული ურთიერთობის ხაზგასასმელად ერთი დიდებული მაგალითიც კი კმარა, სადაც ქართველი მეფე, დემეტრე პირველი, ღვთისმშობელს ასე მიმართავს: „შენ ხარ ვენახი“.

ილორის ეკლესია არაერთხელ გამხდარა ქართველი თუ უცხოელი მკვლევრების ინტერესის ობიექტი, თავიანთ ნაშრომებში ისინი ტაძრის გამორჩეულ ხასიათსა და მის უნიკალურობაზე წერდნენ.

მხატვარ ქეთევან დავლიანიძეს, რომლის შემოქმედებაში მრავლად ვნახავთ აფხაზეთისთვის მიძღვნილ ნახატებს, ტკბილი მოგონება აკავშირებს აფხაზეთთან. პატარა ქეთის ყოველ ზაფხულს მეზობლებისთვის აფხაზეთიდან შავი ზღვის წყალი ჩამოჰქონდა...

ის, რომ აფხაზეთი საქართველოა და ჩვენ დავბრუნდებით უკვე მარსზეც იციან და ამის შესახებ მათ გიორგი ჯახაიამ ამცნო. გიორგის ბევრი მოგონება და ძალიან ცოტა ნივთი აქვს აფხაზეთიდან, რომელთა შორის რელიკვიად ქცეული ბებიას კოვზებია თუთიყუშებით.

ჩვენი მომდევნო ისტორიები ნათია ფანჯიკიძეს და ალასანიების ოჯახს ეკუთვნის - სოხუმის სანაპიროს ფერადი კენჭები მას მამისგან სახსოვრად და და მამია ალასანია.

27 სექტემბერთან დაკავშირებული ისტორიის გმირი თამუნა ნიკოლაძეა. მსახიობს განსაკუთრებული ნივთი და მოგონებები აკავშირებს აფხაზეთთან.

ჩვენი მომდევნო ისტორია, რომელიც აფხაზეთს უკავშირდება და და წარმოადგენს მნიშვნელოვან კავშირს მასთან, მაია ჯაბუას და სოხუმში მუსიკალურ ტურნეს უკავშირდება „მზიურის“ გოგოებთან ერთად.

მერაბ შარიქაძე ე.წ. „ბრიხალოვკაზე გვიყვება“ - აფხაზეთის საზოგადოების სოციალურ სივრცეზე, სადაც იკრიბებოდნენ აფხაზები, ქართველები, ბერძნები, უკრაინელები და სხვა ეროვნების ხალხი.

ამ ისტორიის გმირი ნოდარ დუმბაძის შვილია. ქეთი დუმბაძე იხსენებს გულრიფშს, მამას და აფხაზეთში გატარებულ ზღაპრულ ბავშვობას. 27 სექტემბერთან დაკავშირებით, ჩვენ მოვიძიეთ ისტორიები და ნივთები, რომლებიც წარმოადგენენ მნიშვნელოვან კავშირს აფხაზეთთან.

გალის რაიონში, სოფელ ჩხორთოლში, საინტერესო არქიტექტურის ეკლესიას ვაწყდებით, რომლის საძირკველიც XI საუკუნით არის დათარიღებული, ტაძარს ასევე შემორჩა შვერილი აფსიდი. ხოლო მასზე ტაძრის ხელახლა დაშენება XVIII-XIX საუკუნეებში მოხდა.

ქართულ საისტორიო მწერლობაში კელასურის კედელზე მემატიანე, ჯუანშერი საუბრობს. მას საკუთარ თხზულებაში კელასური მოხსენიებული აქვს, როგორც აფხაზეთის დიდი კედელი. „ზღუდე კლისურისა“ - ასე მოიხსენიებს ისტორიკოსი კელასურის ციხეს, როდესაც საქართველოში მურვან ყრუს ლაშქრობებს აღწერს.

როდესაც საქმე ეხება მშვიდობის მშენებლობას, აქ მხოლოდ სქესი ვერაფერს შველის, აქ მთავარ როლს თამაშობს ჰუმანურობა, განათლება, ზოგჯერ კი მგონია, რომ უბრალოდ ყველა ადამიანი უნდა აკეთებდეს თავის საქმეს. ასე რომ, ჩვენ უნდა ვიპოვოთ განათლებულნი ქალები, რომლებსაც აქვთ სწორი ინსტინქტები, აქვთ სწორი უნარები და სწორი გული მშვიდობის მშენებლობისთვის.

აფხაზეთის მოსახლეობას შესაძლებლობა აქვს, ვაქცინაცია  წინასწარი რეგისტრაციის გარეშე ჩაიტაროს. იმუნიზაციის კაბინეტები ვაქცინაციის მსურველთათვის რუხის რესპუბლიკურ საავადმყოფოში მოეწყო, სადაც აცრის ჩატარება ქვეყანაში არსებული ოთხივე ვაქცინით არის შესაძლებელი.